Vakantie? Nee, ik blijf thuis. Ja, ik ga op reis en neem mee. Een dosis geloof en vertrouwen.

In de heilige schrift gaan mensen niet op vakantie maar maken ze wel vaak reizen en tijdens de reis komt een woord steeds terug: vertrouwen.

Lees Genesis 12:1-5.  Abram vertrouwt op God die hem vraagt op een tocht te gaan.  Sta jij open voor een reis waar je geen weet van hebt hoe die verlopen zal? Vind jij het lastig alles achter je te laten als je op een tocht gaat? Je bent in goed gezelschap als je zegt: “Ik blijf lekker thuis”. Het gezegde luidt niet voor niets: Oost, west, thuis best.

Koffer? Pak jij een koffer? Bedenk je wat allemaal mee moet op reis? Vaak weet je genoeg dingen te bedenken. Eigenlijk is een koffer te klein zodat je het liefst met een grote caravan/camper wilt gaan. Zou Abram dat ook gedacht hebben? Of ging hij op pad als pelgrim, die op de gastvrijheid van de mensen rekent onderweg? Eigenlijk is heel ons leven toch zo?

Eén punt van vertrouwen. Dat God met je meegaat op reis en je leidt op de wegen die je gaat. De vraag is hoe denk je dat God met je op reis gaat? Ik ga op reis en ik neem mee. Een grote dosis aan vertrouwen en geloof in God die mij roept op tocht te gaan in het leven! Sowieso is het leven een grote pelgrimstocht op aarde voor ons mensen die geloven. 

Goede reis, wel thuis.

God, die uw dienaar Abram op alle wegen ongedeerd hebt bewaard, ik vraag U: bescherm ook mij. Wees mijn bescherming in de strijd, vertroosting op de weg, verkoeling in de hitte, beschutting in regen en kou, een voertuig bij uitputting, een steun in tegenspoed, een stok in gevaar en een haven bij schipbreuk. Geef dat ik onder uw geleide het doel van mijn reis voorspoedig mag bereiken en ongedeerd naar huis terugkeer in Uw huis waar plaats is voor velen. Door Christus onze Heer, die de weg, de waarheid en het leven is, God in de eeuwen der eeuwen. Amen.